Komponent III – Współpraca instytucjonalna – kształcenie zawodowe

W ramach KOMPONENTU III instytucje z Polski, Państw-Darczyńców, oraz w uzasadnionych przypadkach, z innych Krajów-Beneficjentów EOG, mogą realizować dwustronne oraz wielostronne projekty na rzecz poprawy jakości i dopasowania kształcenia i szkolenia zawodowego (VET) oraz zawodowego kształcenia ustawicznego.

Projekty powinny być zgodne z celami ogólnymi i zagadnieniami horyzontalnymi Programu Edukacja i dotyczyć takich zagadnień jak:
- rozwój kształcenia zawodowego wobec potrzeb ekonomicznych i społecznych,
- wzmacnianie współpracy pomiędzy edukacją a przedsiębiorcami - dostosowanie oferty edukacyjnej do potrzeb rynku pracy,
- rozwój edukacji włączającej, wzmacnianie przedsiębiorczości i kreatywności osób uczących się,
- wsparcie wykorzystania otwartych zasobów edukacyjnych w kształceniu zawodowym,
- włączanie nowych technologii do edukacji i szkoleń, a także nowych metod nauczania i szkoleń,
- rozwijanie wsparcia psychologicznego oraz pedagogicznego dla uczniów i studentów,
- rozwój kompetencji zawodowych kadry i innych osób aktywnych w sektorze kształcenia zawodowego,
- rozwijanie międzysektorowej współpracy instytucjonalnej w zakresie kształcenia zawodowego,
- wdrażanie innowacji pedagogicznych,
- współpraca i wymiana dobrych praktyk pomiędzy partnerami projektu,
- rozwój doradztwa zawodowego i mentoringu,
- usprawnienie organizacji i zarządzania instytucjami edukacyjnymi,
- rozwijanie i wspieranie mobilności edukacyjnej, praktyk zawodowych, staży zawodowych i wymiany zawodowej,
- wdrażanie ECVET oraz EQAVET.

W ramach Komponentu możliwa jest realizacja trzech typów działań:
a) opracowanie lub uaktualnienie oferty kształcenia instytucji kształcenia i szkolenia zawodowego/kształcenia ustawicznego, w tym programów nauczania, poprzez m.in.:
- opracowanie i wdrożenie programów kształcenia na różnych poziomach kształcenia zawodowego - kierunki studiów, przedmioty, moduły, specjalizacje, warsztaty, kursy itp.
- opracowanie i wdrożenie innowacyjnych metod i narzędzi edukacyjnych – podręczniki, przewodniki, materiały szkoleniowe, programy informatyczne itp.
- przeprowadzanie badań, analiz i publikacja wyników/rekomendacji.
międzynarodową mobilność pomiędzy partnerami.
- organizację wydarzeń upowszechniających.

b) wymiana doświadczeń i dobrych praktyk, organizacja wspólnych inicjatyw z partnerami z Państw-Darczyńców poprzez m.in.:
- seminaria, konferencje, warsztaty edukacyjne,
szkolenia intensywne dla osób uczących się oraz nauczycieli, trenerów i kadry zarządzającej instytucjami edukacyjnymi i innych osób aktywnych w sektorze edukacji.

c) opracowanie lub uaktualnienie lokalnych/regionalnych/krajowych strategii rozwoju szkolnictwa zawodowego/branżowego i kształcenia ustawicznego.
Strategia musi być opracowana we współpracy pomiędzy instytucjami odpowiedzialnymi za edukację a szkołami zawodowymi, uczelniami wyższymi czy instytucjami edukacji dorosłych funkcjonującymi w danym regionie.

Projekt może być wdrażany osobno dla każdego z działań (a, b lub c), albo może składać się z dwóch lub wszystkich działań.

Uprawnionymi Wnioskodawcami są polskie podmioty prawne działające w obszarze kształcenia i szkolenia zawodowego i zawodowego kształcenia ustawicznego.
Wnioskodawca musi potwierdzić, że obecnie prowadzi działalność w sektorze kształcenia i szkolenia zawodowego lub zawodowego kształcenia ustawicznego oraz, że od co najmniej 12 miesięcy przed złożeniem wniosku, prowadzi nieprzerwanie działalność w sektorze edukacji formalnej lub pozaformalnej.

UWAGA
Wnioskodawcą może być tylko i wyłącznie podmiot polski, który jest odpowiedzialny za wypełnienie oraz złożenie wniosku w systemie on-line do Operatora Programu.

- Podmioty prawa, których siedziba znajduje się na terenie Państw-Darczyńców lub Polski. W uzasadnionych przypadkach, jeśli zaangażowanie partnerów z Państw-Darczyńców nie jest możliwe, mogą zostać zaproszeni partnerzy z innych Państw-Beneficjentów, np. projekty współpracy instytucjonalnej w celu transferu innowacyjnych wyników.
- Instytucje kształcenia i szkolenia zawodowego w Szwajcarii, ze specjalnym porozumieniem o współpracy z Liechtensteinem.
- Szwajcarskie uniwersytety w odniesieniu do studentów i pracowników narodowości Liechtensteinu.

Partnerstwo powinno składać się z co najmniej 2 podmiotów. Wnioskodawca składa wniosek w imieniu wszystkich partnerów zaangażowanych w projekt.

W projektach realizowanych w ramach Działania b lub jeśli projekt zawiera Działanie b, partnerstwo z podmiotami z Państw-Darczyńców jest obowiązkowe.

W przypadku projektów realizowanych w ramach Działań a i c obowiązkowe jest partnerstwo z podmiotami wymienionymi, jako uprawnieni Partnerzy – partnerstwo z podmiotami z Państw-Darczyńców jest preferowane, ale nie jest obowiązkowe.