Państwa-Darczyńcy, ze względu na bardzo dużą ilość wysyłanych hurtowo zapytań dot. współpracy, wycofały się z udostępniania baz potencjalnych partnerów. Instytucje te bardzo często otrzymywały bardzo ogólne zaproszenia, zazwyczaj niezwiązane z ich profilem działalności czy aktualnymi priorytetami.
Jednak, jako Operator Programu Edukacja, uruchomiliśmy dla Państwa platformę współpracy bilateralnej (więcej szczegółów po kliknięciu w podkreśloną nazwę), w ramach której można współpracować bezpośrednio z instytucjami z Norwegii, Islandii i Liechtensteinu nad koncepcjami projektów. Platforma ta zawiera również własną bazę danych kontaktowych.
Również inne programy zarządzane przez Fundację Rozwoju Systemu Edukacji aktywnie uczestniczą we wspieraniu Państwa w poszukiwaniach partnera i dysponują własnymi bazami, z których można skorzystać. Są to przede wszystkim:
- OTLAS (Baza SALTO-YOUTH) [przycisk: "Find organisations"]
- EPALE (Baza Elektronicznej platformy na rzecz uczenia się dorosłych w Europie) [należy wybrać odpowiedni kraj w polu: "Find organisations by country" oraz usunąć datę z pola "Requests walid from"]
Poszukując Partnera z Państw-Darczyńców, należy pamiętać o kilku niezwykle istotnych aspektach:
- większość z nich otrzyma bardzo wiele zapytań dot. współpracy przy projekcie
- Twoje zapytanie powinno być jasne, czytelne, konkretne, zwięzłe i atrakcyjne w kontekście działalności danej instytucji
- Musisz przedstawić jasną i przejrzystą wizję projektu oraz planowanych rezultatów. Z Twojej propozycji potencjalny partner powinien móc wywnioskować, o czym ma być projekt
- Unikaj ogólnych stwierdzeń typu: "jesteśmy szkołą, która chciałaby współpracować z podobną szkołą w Norwegii, dlatego piszemy do Państwa" - szanse na pozyskanie partnera w ten sposób są bliskie 0
- Zapytanie musi być przesłane z odpowiednim wyprzedzeniem - tak wcześnie, jak to możliwe. Zaproszenia otrzymane na 1-2 tygodnie przed zakończeniem naboru, prawdopodobnie nie zostaną nawet rozpatrzone
- zapytanie powinno zawierać co najmniej następujące elementy:
- osobę do kontaktu oraz jej dane
- nazwę instytucji i podstawowe informacje na jej temat
- liczba uczniów i kadry naukowej
- przykłady potwierdzające wcześniejszą współpracę przy projektach tego typu (tylko przykłady, nie długa lista)
- preferowane obszary współpracy (nie za dużo - tak, żeby możliwe było wychwycenie istoty projektu)
- główne plany i założenia projektu (j.w.)
- ramy czasowe, rozmiar projektu w kontekście finansowym oraz nakładu pracy, a także oczekiwań dot. zaangażowania ze strony danego Partnera
- Podstawowe warunki współpracy, w tym kwestie finansowe - na podstawie warunków konkretnego naboru
- Inne informacje, które mogą zwiększyć zainteresowanie Partnera
- jakość, nie ilość - lepiej wysłać mniej zapytań, z których każde będzie dokładnie dopasowane do potencjalnego Partnera niż wysyłać ich dziesiątki i setki, ale na dość dużym poziomie ogólności. Instytucje z Państw-Darczyńców zwykle nawet nie odpowiadają na ogólne zaproszenia
- np. w Norwegii szkoły zwykle podlegają radom miast, które mają decydujący głos w zakresie ich działalności, a zatem mogą być właściwym adresatem zaproszeń. Warto to sprawdzić szukając właściwego Partnera.
Powyższe wskazówki opracowano na podstawie prezentacji Pana Franka Moe: "Norweskie instytucje oraz sposoby dotarcia do nich", Diku (Norwegia). Przy poszukiwaniu partnera z Norwegii, można dodatkowo odwiedzić witryny wyszczególnione na dole strony.
Wspomnianą prezentację w języku angielskim w całości można obejrzeć tutaj.
Po zdobyciu Partnera, należy uzyskać od niego zaproszenie (w przypadku wizyt studyjnych) lub list intencyjny (w przypadku projektów współpracy instytucjonalnej). Nie ma obowiązującego wzoru, natomiast z przykładowym listem intencyjnym można się zapoznać w tym miejscu (również w wersji angielskiej).
